Opgelicht! Opgelucht!

Koelkast

De koelkast doet het nog steeds niet. 
We gaan op zoek naar een camperbedrijf. Op de camping in Pompeï hangt een affiche van een camperservicebedrijf in de buurt van Napels. Het bedrijf ziet er oud en aggenebbes uit maar we worden vriendelijk ontvangen door een te dikke Italiaanse dame die een beetje Engels spreekt. Dat vinden we al heel wat.

Het camperbedrijf in Napels - oplichters!

Ter informatie: een camperkoelkast heeft 3 verschillende energiebronnen:

• 12 Volt: dit werkt alleen tijdens het rijden, op de motor;
• 220 Volt: dit werkt alleen als de camper is aangesloten op het 220 stroomnet, bv. op een camping;
• Gas: dit werkt altijd, ook tijdens het rijden. Omdat wij alleen maar wild kamperen hebben we nooit stroom en staat onze koelkast altijd op gas.

Opgelicht

Bij het reparatiebedrijf leggen we uit dat de koelkast wel op 12V en 220V werkt, maar niet op gas. Dus de koelkast zelf is NIET kapot. We wachten ruim anderhalf uur op de monteur. Hij schroeft het ventilatierooster eraf, haalt de zogenaamde brander eruit en zegt meteen dat dit de boosdoener is. De brander is zwart en verbrand. Voor ons klinkt dit logisch, de koelkast heeft 5,5 maand 24/7 aangestaan.

De  veroorzaker van al het koelkast 'leed'

De monteur kijkt of ze het onderdeel op voorraad hebben en wat de prijs is. Een klein half uur later komt hij terug en zegt dat de reparatie € 200,- gaat kosten. We schrikken ons rot. Na wat heen en weer gepraat wordt het € 175,-. Wel een hoop geld maar we hebben geen keus, dus laten maken dat ding. De monteur vervangt de brander en in 10 minuten is de koelkast gemaakt. We zijn blij dat we snel geholpen zijn, maar iets in mijn onderbuik zegt me dat we bedonderd zijn, het voelt gewoon niet goed. 

Een paar uur later ga ik googelen en ik vind exact hetzelfde onderdeel: deze kost € 47,- in Nederland!!! OMG, dan hebben wij € 128,- voor 10 minuten werkt betaald. Ik kook van woede. Steef zegt “Laat het los, we kunnen het niet meer veranderen, de koelkast doet het weer en daar gaat het om. Gewoon snel vergeten”…

Vriendelijke oplichter

We staan nog op de camping in Pompeï en we zetten de koelkast op 220V om deze snel te laten koelen. De volgende ochtend vertrekken we naar een nieuwe bestemming, Marina del Cantone. Hier gaat de koelkast weer op stroom (om gas te sparen). Na 4 heerlijke dagen aan zee vertrekken we naar Lettere (vlakbij Napels) om daar een weekend te klimmen. Inmiddels zijn we allang vergeten dat de koelkast ooit kapot was.
Na een dag klimmen ontdekken we dat de koelkast niks doet; alles is weer warm!! Wat een domper: we hebben zoveel geld betaald voor een reparatie die niets heeft opgeleverd. Teruggaan is geen optie, we hebben totaal geen vertrouwen meer in dit bedrijf; oplichters, maffia! Het heeft ons niet alleen veel geld gekost maar ook een halve dag wachten en een hoop frustratie.

Weer een week later

We rijden richting Rome en beseffen dat we weer een dag moeten opofferen voor de reparatie van de koelkast. We willen ook naar de schokbrekers laten kijken. Deze maken al een paar weken een raar geluid en we zijn bang dat ze kapot zijn. Steef vindt, iets boven Rome, een gratis camperplaats met gratis stroom, dat wordt onze volgende bestemming.

Naar de garage

We komen aan in de prachtige plaats Montefiascone, dat vlakbij een groot meer ligt (Lago di Bolsena). De camperplaats ligt op het terrein van Cantina Cooperativa Vinicola Est (een soort wijnhuis). Op Google vinden we een Citroëndealer die in de buurt zit. Ik maak mij op dit moment meer zorgen over de schokbrekers dan de koelkast. De volgende ochtend zijn we om 9 uur bij de garage. We worden erg vriendelijk geholpen door  een leuke Italiaanse dame. Half Engels, half Italiaans leggen we het probleem uit. Een van de monteurs wil een stukje rijden om het vreemde geluid zelf te horen. Ik ga mee, want niemand neemt ons huis op wielen mee zonder dat een van ons erbij is. ‘Gelukkig’ zijn de wegen hier behoorlijk slecht, dus binnen 30 seconden hoort hij duidelijk het zware gekraak boven de voorwielen. Even later staat onze bus weer op de brug (3e keer dit jaar). Na ongeveer een half uur komen ze naar ons toe en leggen met behulp van Google Translate uit wat er aan de hand is.

Opluchting 1

Het zijn NIET de schokbrekers, het is de verbinding tussen het stuur en de wielen waar speling in zit. “It is NOT dangerous, it’s only a strange noise. There is no real problem”. Wat een opluchting! Geen dure reparatie, we betalen slechts een half uurtje arbeidsloon en voor € 26,- zijn we weer gerustgesteld. 

Het camperbedrijf zit letterlijk op steenworp afstand van de Citroëndealer. We leggen daar opnieuw het probleem uit (in het Italiaans) en Steef laat de oude brander zien, die we gelukkig hadden bewaard. De twee monteurs - die geen woord Engels spreken - kijken heel bedenkelijk naar de kapotte brander en beginnen druk te praten en gebaren. We begrijpen meteen wat ze tegen elkaar zeiden. Die brander was helemaal niet kapot, alleen maar vies! Dus voor niks een nieuwe brander erin laten zetten voor veel te veel geld. Een van de monteurs haalt het rooster eraf en begint hard te lachen. Bij het vorige bedrijf hebben ze twee draden verkeerd gemonteerd; daarom deed de koelkast het niet. 
Ik ben woest, wat een ontzettende afzetters en prutsers in Napels. Ik laat deze monteurs de rekening van € 175,- zien en ik roep “MAFFIA”. Ze moeten hard lachen en zeggen “Si, si, Napoli”.

Opluchting 2

Binnen enkele minuten wisselt de monteur de draden om. De koelkast zou het weer moeten doen. We vragen wat het kost en hij lacht naar ons en zwaait ons uit. Wow, wat een goede service en helemaal voor niks.

Montefiascone

We zijn de hele ochtend onder de pannen geweest en besluiten Montefiascone in te gaan. We maken een mooie stadswandeling. Het is een prachtig typisch oud Italiaans stadje met smalle straatjes en statige, oude huizen. De ene straat is nog mooier dan de ander. We zien pittoreske pleintjes en mooie historische torens. We kijken elkaar aan en zeggen “Dankzij alle pech hebben we dit juweeltje ontdekt, misschien is dit wel het mooiste dorpje van Italië?”. En ondanks alle pech voelen we ons intens gelukkig.   

We willen nu 100% zeker weten dat de koelkast het weer doet, dus we laten deze op gas staan en blijven nog 24 uur op deze plek. Als de koelkast morgenochtend weer koud is, dan gaan we eindelijk naar Toscane om te fietsen (staat al lang op ons verlanglijstje). We leggen een thermometer in de koelkast…….

Even Apeldoorn bellen

We rijden ’s avonds terug naar de camperplaats en ik parkeer de bus. Door alle pech en frustratie zijn we van ons à propos en niet helemaal scherp. Steef stapt voor het eerst dit jaar niet uit om mij te helpen en ik rij iets te snel en te hard achteruit. BOEM!!!
Oh, NO! Steef stapt uit en roept “Niks meer doen!”.  Als ik ook uitstap, zie dat het achterwiel van Steef’s racefiets vakkundig om de lantaarnpaal heen gevouwen is. We kijken elkaar aan en zeggen niets. We proberen de fiets van de drager af te halen, maar dat is echt onmogelijk. Om een lang verhaal kort te maken: er wordt dus niet gefietst in Toscane!! Grrr. Ik loop de camper in en moet janken van alle ellende. En Steef zegt: “Er zijn ergere dingen”. Tuurlijk, maar nu even niet!

Krom achterwiel

De volgende ochtend

Niet te geloven, de thermometer in de koelkast staat nog op 20 graden. We kunnen wel janken!! Na het ontbijt rijden we direct terug naar het camperbedrijf. De mannen zien ons aankomen en kijken verbaasd. Wij leggen uit dat de koelkast het nog steeds niet doet. Ze checken de vlam (deze brandde gewoon) en demonteren de brander weer. Ze willen nog een keer de oude brander zien. Dan ontdekken ze iets. In de oude brander zit een heel klein, trechtervormig onderdeeltje met een gaatje erin, met 43 erop. De monteur haalt uit de nieuwe brander hetzelfde onderdeeltje. Daar staat 69 op! Dit kan niet waar zijn, ik word gek. 
Bij dat verschrikkelijke bedrijf in Napels hebben ze dus a) een onderdeel vervangen dat NIET kapot was, b) het onderdeel verkeerd gemonteerd, c) een verkeerde maat gebruikt en d) een exorbitante prijs gehanteerd.
De vriendelijke man haalt het oude mini onderdeeltje (43) eruit en zet deze in de nieuwe brander en zet alles weer in elkaar. Het zou nu echt moeten werken. We vragen de rekening en weer wuiven ze ons weg! De komende 24 uur blijven we dus hier, “hopelijk morgen weer koud bier, schatje”. 


We bezoeken opnieuw een prachtig stadje aan het Lago di Bolsena: Marta. En we denken weer, dit zou wel eens het mooiste stadje van Italië kunnen zijn. La Bella Italia!!

Pittoresk straatje in Marta

De volgende ochtend geeft de thermometer in de koelkast 5 graden Celsius aan. Hoera, hij doet het weer na 3 reparaties!!

We bedanken voor de zoveelste keer dit jaar onze Christoffel reizigers munt dat alle leed weer achter de rug is. Er zijn immers veel ergere dingen dan lauw bier…..

Gaby